مادرانه3

در پیمودن راه نباید عجله کرد. همون طور که نباید یه راه رو خیلی یواش رفت تا آدم دیر برسه، نباید خیلی هم تند رفت تا آدم هیچ وقت نرسه. عجله باعث می شه که آدم زیبایی های مسیری رو که داره می ره نبینه و ممکنه هم هست که تو راه تصادف کنه.

توی راه غیر از ما افراد دیگری هم هستند. افرادی خیلی زیادی از راه های توی شهر و بیرون از شهر استفاده می کنن و می خوان به مقصدشون برسن. اونها هم حق دارن از راه استفاده کنن. ما نباید فکر کنیم راه مال ماست و فقط ما حق استفاده از اون رو داریم.

بعضی از راه ها شلوغ و بعضی ها خلوت هستند. تو راه های شلوغ نمی شه با سرعت رفت. تو این راه ها باید آدم خیلی حوصله و تمرکز داشته باشه و از کندی حرکت عصبانی نشه. چون خسارت این عصبانیت رو تو ایران کسی بهش نمی ده. راه های خلوت باعث می شن آدم سریعتر به مقصد برسه، ولی گاهی باعث خستگی و خواب آلودگی و کم توجهی می شن. باید تو این راه ها هم حواس آدم خیلی جمع باشه.

برای استفاده از راه ها باید قانونش رو رعایت کرد. بعضی از راه ها مخصوص افراد پیاده است، بعضی مخصوص ماشین ها، بعضی هم مخصوص دوچرخه ها. توی راه نمی شه با هر سرعتی رفت. بعضی جاها نمی شه توقف کرد. بعضی جاها باید توقف کرد. بعضی جاها باید راه رو بِدی به یه نفر دیگه مثل آمبولانس یا ماشین آتش نشانی. قوانین راه خیلی زیاد هستند.

نمی شه به هر راهی وارد شد. سر و ته بعضی از راه ها مشخصه. یعنی یک طرفه اس. برای این که وارد اون راه بشی فقط می شه از یک طرف وارد شد. اگه زمانی از طرف ورود ممنوع وارد یه راه یک طرفه بشی، یا تصادف می کنی یا پلیس جریمه ت می کنه یا از مردم حرف های زیر سیکل می شنوی.

هر راهی راهنما دارد. برای این که آدم توی چند راه مختلف گم نشه، باید از تابلوهای راه کمک بگیره. کسی که توجهی به تابلوها و این که اون راه آدم رو کجا می بره، نداره، ممکنه به مقصدش نرسه یا خیلی دیر برسه. آدم نباید وارد راه های بدون راهنما بشه.

راه رو نباید کثیف کرد. راه بخشی از زندگی ماست. همونطور که ما خونمون رو تمیز نگه می داریم، باید راه رو هم تمیز نگهداریم تا همه از بودن تو راه لذت ببرن.

همیشه یک راه برای رسیدن به مقصد وجود ندارد. گاهی ممکنه راهی که آدم همیشه برای رسیدن به مقصد استفاده می کنه، بسته شده باشه. در این موارد باید فکر کنه که چه راه دیگه می شه به مقصد رسید که به همون خوبی راه بسته شده باشه. به این جمله آخر خوب توجه کن: «به همون خوبی راه بسته شده».

گاهی راه های میانبر وجود دارد. راه های میانبر راه های کوتاه تری نسبت به راه های عادی هستند. استفاده از راه های میانبر گاهی خوب و گاهی بَده. اگه دیدی یه وقت راه میانبری هست که برای عبور از اون باید یه خلاف کوچولو انجام بدی، مطمئن باش که اون میانبر، جزو میانبرهای بده، هر چقدر هم که خلاف تو کوچولو باشه.

ایمن ترین راه، بهترین راه است. بعضی از راه ها با این که آدم رو سریعتر به مقصد می رسونن، ولی خطرات زیادی دارن. مثلاً کنار درّه ان. یا شیب زیادی دارن، حفاظ ندارن یا این که روشنایی ندارن. سریع تر رسیدن گاهی آدم رو وسوسه می کنه تا بخواد از این راه ها بره. ولی باید دید به خطرش می ارزه؟

راه ها فقط زمینی نیستند. همه مطالبی که تا اینجا گفتم در مورد راه های زمینی بود. بعضی از راه ها آهنی و بعضی هوایی هستن. البته راه آبی و راه زیر زمینی هم داریم. همه چیزهایی که در مورد راه های زمینی گفتم، در مورد این نوع راه ها هم درسته.

امیدوارم همه این چیزایی که گفتم رو خوب یاد بگیری و یه روز وزیر راه و ترابری بشی.